ترجمان دانش و کاربردی کردن تحقیقات، راهکاری جهت افزایش عملکرد پژوهشی دانشجویان علوم پزشکی

مقدمه: به منظور دستیابی به جایگاه دوم علمی و فناوری در منطقه ، یکی از اقدامات در این راستا افزایش عملکرد دانشجویان در زمینه پژوهش می باشد. حال هدف از این مطالعه تبیین دیدگاه و تجربیات دانشجویان در خصوص عملکرد پژوهشی و راهکارهایی برای افزایش مشارکت دانشجویان در فعالیت های تحقیقی بوده است. روش کار: مطالعه کیفی با 50 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1390 به عمل آمد. نمونه گیری مبتنی بر هدف و با حداکثر تنوع بودند. از مصاحبه های انفرادی نیمه ساختار تا رسیدن به اشباع داده ها استفاده شد. از همه شرکت کنندگان حداقل دو سوال باز شد "وقتی می گویم تحقیق و دانشجو چه به ذهن شما می آید؟ برای اینکه عملکرد پژوهشی دانشجویان افزایش یابد چه امتیازهایی دانشجویان لازم دارند"از "تحلیل محتوا" برای آنالیز استفاده شد . یافته ها: "تحقیقات کاربردی"، "تحقیقات جدید و آزمایشگاهی"، "منفعت تحقیق برای جامعه"، "همراهی و همدلی استاد با دانشجو"، "ایجاد انگیزه" از مضامینی است که از این مطالعه استخراج شده است. شرکت کنندگان "دانشجویی" را مترادف با خلوص نیت برای طلب علم و توسعه کشور از طریق پژوهش ذکر نمودند. "نتایج پژوهش ها به صورت کاربردی در جامعه دیده نمی شود" گلایه غالب شرکت کنندگان بوده است. نتیجه گیری: دانشجویان خواهان همراهی و همدلی اساتید و یادگیری فراتوانمندی ها می باشند. انجام تحقیقات تکراری و عدم به کارگیری آن ها در جامعه سبب یاس پژوهشگران جوان می گردد لذا به نظر می رسد فرهنگ حاضر پژوهش در میان قشر جوان دانشجویی نیاز به ارتقا دارد.